Dag 15 t/m dag 17 . Zondag 15 mei t/m dinsdag 17 mei 2022.
0 km op de fiets. Menfi aan zee, camping la Palma
Het zijn de luilekkerdagen in Menfi-aan-zee. Dat betekent dat er niet veel gebeurt, dat ik lees, schrijf, klets met de toch wel aardige bewoners van de Duitse campers en mijn Italiaans oefen met de familie die de camping runt. Verder doe ik een wasje en als het tijd is, ga ik lekker naar Mijn Restaurant. Ik heb daar een vaste tafel, nr.4. Ik ga voor de lunch en voor het avondeten, want ik wil alles op de kaart (op het krijtbord = beter) proeven.
Op de camping is het best gezellig en vermakelijk. Vooral als een van de campers aanstalten maakt om te vertrekken. Zo heb ik op een ochtend mijn tent wat kunnen verplaatsen. Wat meer de ruimte genomen voor mijn tent, zeg maar. Achteraf zeer strategisch, want er durft nadien geen camper meer in mijn buurt te staan. Ik sta zo onhandig voor hen, dat die bakbeesten over mijn tent heen moeten rijden, willen ze bij een plek met elektriciteit uitkomen. Landjepik spelen met de Duitsers, oeeee, living on the edge.
Mijn achterburen, die met een verbouwde Duitse Feuerwehrwagen door Sicilië trekken, vermaken zich ook kostelijk. Het zijn oude hippies en social workers, nu met pensioen, maar duidelijk anders dan hun ordelijke landgenoten. “Dat heb je goed gedaan, frau Antjen, zo hebben we mooi de ruimte om samen te feesten.” We hebben het gezellig met z’n drieën.
De derde avond in mijn restaurant, komt Nathalina met een overheerlijk toetje aanzetten. Het is een eenvoudige perentaart met ijs van latte di fiore. Voordat ik het door heb vraag ik haar of ze mij deze taart wil leren maken. “Wil je dat? Ik spreek niet goed engels hoor”. “Geeft niks, ik spreek niet goed italiaans”. En zo gebeurt het dat ik op een dinsdagochtend een privéles perentaartbakken krijg, fantastisch voorbereid en gegeven door Natalina.
Het filmpje dat ik er van maakte, mag ik van haar met jullie allemaal delen. Buon Apetito.
Kommentare