top of page

Een nieuw leven

Dag 18

Zondag 23 mei, 57 km, Buxerelles- Nancy

Overnachting: Hotel de Guise, Nancy

Als ik wakker word, tikt er geen regen tegen mijn tentje valt me op. Wat heerlijk. Ik hoor ook alle vogels fluiten, dat is volgens mijn theorie ook altijd een teken dat het niet regent. En ja hoor, de zon schijnt zelfs door de wolken. Het is nog wel koud. Dus ik trek snel mijn kleren aan en schuif aan aan het ontbijt, dat “ normaal wel wat uitgebreider zou zijn “, en ik vind het allemaal prima !

Vandaag ga ik naar Nancy, eindelijk weer eens naar een stad, lekker veel mensen, restaurants, terrasjes, verkeer, winkels. Zal wel even wennen zijn, maar ik mis de reuring. Teveel natuur is ook niet goed voor mij.

Aan het einde van de middag bereik ik Nancy, via de kanalen. Superfijn zijn alle fietsbruggen en fietspaden die ze hier hebben aangelegd. Ik rijd braaf gemaskerd, maar wel stiekem door het grote park van Nancy, waar ze een rozentuin combineren met een kinderkermis, roze suikerspinnen incluis. Het is zondag en de mensen flaneren in het park en op straat. De terrassen zijn open, dus vol.

Ik parkeer mijn fiets in de binnentuin van het hotel waar ik overnacht, een prachtig oud gebouw met marmeren trappen en ik voel me thuis. En een vrouw van de wereld. Zal ik hier blijven wonen denk ik … Rondwandelend door Nancy zie ik van alles, groepjes jongeren op fietsen, paraderende Guccimeisjes, clochards, gezinnen met kleine kinderen, en toeristen, Franse en Luxemburgse toeristen die massaal afgekomen zijn op de geopende terrassen. Alle terrassen zijn in trek, vooral die op het bekende place Stan. Ik besluit om toch maar door te lopen naar mijn eigen buurt en val voor de charmes van een Libanese restauranthouder die mij binnen no time heerlijke Mezzes voorschotelt en een glaasje wijn van het huis. Yes.



Comments


bottom of page