top of page

I’ve got you under my skin

Dag 10, zaterdag 15 mei 2021, 61 km, temp overdag 14 C, nacht ? C,

Overnachting: Namen, Hotel



Langs de Maas tussen Luik en Namen


Dat het lelijk zou zijn langs de kade van de Maas hadden mensen me verteld. En ook dat het een arm gebied is. Maar dat de troosteloosheid zo onder mijn huid zou kruipen had ik niet verwacht. En zo fiets is in de ochtend langs de Maas. In de fietsreisgids probeert de auteur er nog het beste van te maken en ik lees dat ie een mogelijke oplossing heeft voor het leed van verlaten mijnwerkerskolonies die niet meer onderhouden worden “ Het zou een heel leger aan arbeidskrachten vergen om dit landschap zoals in het Roergebied om te vormen tot een hoopvolle groene omgeving “. Na Wanze lijkt het wat groener te worden, maar ook daarna is de tocht nog best wel triestig. Ik doe mijn best om ook bloemetjes, planten en ganzen te fotograferen, natuur zeg maar. Mijn hotel bereik ik al om half vier. Ik moet ze bellen, want hier is geen receptie, zogenaamd vanwege Covid, maar mijn inschatting is dat het hier niet erg lekker loopt.


Een onvriendelijke dame aan de telefoon zegt dat ik pas vanaf vijf uur kan inchecken. Ik sta in de regen en kan nergens naar binnen. Ik schuil op het terras achter. In de regen. Naast de vuilnisbakken. En de afgedankte koelkast. Gezellig.

Gelukkig komt al om half 5 een medewerkster aangehold. Ze ziet er oververhit uit en ik schat haar zo rond de 25 jaar. Het blijkt dat er aan de voorkant van het hotel nog veel meer mensen in de regen staan te wachten. Ze doet de achterdeur voor me open en ik rijd mijn fiets naar binnen. Hij kan vannacht in de garage tegen betaling van 10 euro heeft haar bazin gezegd. Ja dahag, denk ik, ik neem hem wel mee naar mijn kamer. Al mijn vertrouwen in deze tent ben ik kwijt. Maar ik moet nu wel even door.

De medewerkster en ik gooien het op een akkoordje, de fiets mag mee naar boven, een-hoog de trap op en morgenochtend om 7 uur moet de fiets weer buiten staan. Dan komt de bazin namelijk en dat is… de medewerkster rolt met haar ogen. “ Een tiran” vul ik voor haar in.


Later blijkt dat ik ook nog 100 euro borg moet betalen omdat ik mogelijk iets uit de minibar zou kunnen gebruiken. Ik heb de kamer en de toeristenbelasting dan al betaald. Of het van mijn creditcard kan… Ja dahag….denk ik. En ik zeg “ No way” tegen de medewerkster, die bijna in huilen uitbarst… Dus we spreken af dat ik 100 euro betaal en dat zij me dat de volgende dag weer overmaakt. Want morgenochtend is de receptie gesloten….

Ik baal, want dit voelt niet fijn. En ik besluit te gaan douchen en aankleden en ik mag friet !! Er is een frietkot op wandelafstand. Als ik er aankom moet ik 10 minuten wachten , zo druk is het er. En ik verheug me op de friet en kan wel kiezen uit 14 verschillende sausjes. En ja ze serveren het in een puntzak ! En de frieten smaken opperbest. Ik wandel terug via de Maas en het begint te stortregenen. Natte friet, wat een k-zooi. Ik ren naar huis en in mijn kamer eet ik de natte koude friet toch maar op. Gelukkig staat mijn fiets trouw naast mijn bed. Morgen wordt het vast allemaal beter……welterusten.




Comments


bottom of page